Amma Kavithai in Tamil - அம்மா கவிதை

உலகம் என்னை தள்ளினாலும் உன் இதயம் என்னை அரவணைக்கும் அம்மா என்ற ஒரு பாதுகாப்பு கோட்டை நீ

கண்ணீரை மறைத்து புன்னகையை பரிசளித்து என் வாழ்வை ஒளிர வைக்கும் அம்மா நீ ஒரு விளக்கு

என் முதல் பாடம் நீ என் முதல் தோழி நீ வாழ்க்கையின் அர்த்தத்தை கற்றுத் தந்தவள் நீயே அம்மா

உன் கைகள் தொட்டால் வலிகள் மறையும் உன் பார்வை பட்டால் துன்பம் தொலையும் நீ ஒரு மந்திரம் அம்மா

எத்தனை புயல்கள் வந்தாலும் உன் அன்பு என்னை காக்கும் அம்மா என்ற அடைக்கலம் நீ

உன் குரலில் அமைதி தவழும் உன் அரவணைப்பில் அன்பு பொழியும் அம்மா நீயே என் சொர்க்கம்

உன் கண்ணீரை மறைத்து என் சிரிப்பை பெருக்கி தியாகத்தின் உருவமாக நிற்கிறாய் அம்மா

என் இதயத்தில் முதல் இடம் உனக்கு என் வாழ்வில் முதல் தெய்வம் நீ அம்மா என்று அழைப்பேனே

உன் பாசம் ஒரு கடல் ஆழம் உன் அன்பு ஒரு வான் உயரம் அம்மா நீயே என் உலகம்

என் கனவுகளை சுமந்தவள் நீ என் நம்பிக்கையை வளர்த்தவள் நீ அம்மா என்ற அற்புதம் நீ

உன் ஒரு பார்வையில் ஆயிரம் பொருள் உன் ஒரு சொல்லில் அன்பின் அருள் அம்மா நீயே என் ஆதாரம்

என் தோல்வியிலும் தோள் கொடுத்து என் வெற்றியிலும் மகிழ்ந்து நின்ற அம்மா என்ற தெய்வம் நீ

உன் மடியில் உலகம் மறந்தேன் உன் அன்பில் வாழ்க்கை கண்டேன் அம்மா நீயே என் முதல் பாடல்

என் உயிருக்கு உயிர் நீயே என் இதயத்துக்கு துடிப்பு நீயே அம்மா என்று உன்னை போற்றுவேன்

நான் விழுந்த போது என்னை தூக்கி நிறுத்திய முதல் கைகள் உன்னுடையது அம்மா என்ற வரம் நீ

உன் கண்களில் நான் உன் சிந்தையில் நான் உன் மூச்சில் கூட நானே நிறைந்திருக்கும் அன்பு அம்மா

உன்னிடம் இருந்து நான் பெற்ற அன்பை உலகம் முழுவதும் தேடினாலும் எங்குமே காண முடியாது அம்மா

என் வலிகளை உன் வலிகளாக உணர்ந்து என் மகிழ்ச்சியை உன் மகிழ்ச்சியாக கொண்டாடும் தெய்வீக அன்பே அம்மா

உன் கைகளால் சமைத்த உணவில் உன் அன்பின் சுவை கலந்திருக்கும் என் பசியை தீர்க்கும் தேவதை நீயே அம்மா

உன் வார்த்தைகள் எனக்கு வாழ்க்கையின் பாடங்கள் உன் நடத்தைகள் எனக்கு வாழும் வழிகாட்டிகள் அம்மா நீயே என் குரு

உலகத்தின் எல்லா செல்வங்களும் உன் அன்புக்கு முன் மதிப்பற்றவை அம்மா என்ற பொக்கிஷம் நீ

நான் வெற்றியின் உச்சியில் நிற்கும்போது நீ என் வேர்களாக இருக்கிறாய் அம்மா என்ற அடித்தளம் நீ

பூமியில் நடமாடும் கடவுளின் வடிவம் நீ எந்நாளும் என்னை காக்கும் அருள் நிறைந்த அன்பே அம்மா

உன் ஒவ்வொரு சுவாசமும் எனக்காகவே இருக்கிறது உன் ஒவ்வொரு துடிப்பும் என் நலனுக்காகவே அம்மா என்ற தியாகம் நீ

உன் கண்களில் கண்ட அன்பு என் இதயத்தில் நிறைந்தது உன் கைகளில் தொட்ட பாசம் என் வாழ்வை வழிநடத்துகிறது அம்மா

எந்த இடர் வந்தாலும் உன் முகத்தை நினைத்தால் துன்பங்கள் மறைந்து நம்பிக்கை பிறக்கும் அம்மா நீயே என் பலம்

உன் கனவுகளை திருடிக்கொண்டு உன் உறக்கத்தை தியாகம் செய்து என்னை வளர்த்த அற்புதம் நீ அம்மா

எத்தனை மொழிகள் கற்றாலும் அம்மா என்ற சொல்லுக்கு ஈடாக எதுவும் இல்லை அன்பின் பிறப்பிடமே அம்மா

நீ கற்பித்த பாடங்கள் என் வாழ்வின் அடிநாதம் நீ வழங்கிய அன்பு என் இதயத்தின் தாலாட்டு அம்மா நீயே என் வாழ்வு

உன்னால் நான் பிறந்தேன் உன்னால் நான் வாழ்கிறேன் உன்னால் நான் வெல்கிறேன் அம்மா என்ற வரப்பிரசாதம் நீ

உன் கண்ணீர் துளிகளில் ஒவ்வொன்றிலும் என் பெயர் இருக்கிறது உன் சிரிப்பின் ஒலியில் என் மகிழ்ச்சி ஒலிக்கிறது அம்மா

உன் நெஞ்சம் எனக்கு பாதுகாப்பின் அரண் உன் வார்த்தைகள் எனக்கு ஞானத்தின் அறை அம்மா என்ற அரவணைப்பே

மரத்தின் வேர் போல புலப்படாமல் இருந்து என் வளர்ச்சிக்கு ஊட்டம் தருகிறாய் அம்மா என்ற வாழ்வின் ஆதாரமே

என் எண்ணங்களை எல்லாம் என் சொற்களுக்கு முன்பே அறிந்து என் தேவைகளை எல்லாம் என் கேட்பதற்கு முன்பே நிறைவேற்றும் ஆற்றல் அம்மா

உன் கைகள் பட்டால் காயங்கள் ஆறும் உன் குரல் கேட்டால் கவலைகள் தீரும் அம்மா என்ற மருந்து நீ

இரவின் இருளை போக்கும் நிலவாக நீ இருக்கிறாய் பகலின் கதிரவனாக என்னை ஒளிர வைக்கிறாய் அம்மா

உன் கண்களில் தெரியும் அளவற்ற அன்பு என் வாழ்வின் அழியாத பொக்கிஷம் அம்மா என்ற பரிசே

உன் விரல்களை பற்றி நடக்க கற்றுக்கொண்டேன் உன் வார்த்தைகளை கேட்டு வாழ கற்றுக்கொண்டேன் அம்மா நீயே என் வழிகாட்டி

எத்தனை கோடி ஜென்மம் எடுத்தாலும் உன்னை அம்மாவாக பெற வேண்டும் அன்பின் பிறப்பிடமே அம்மா

என் துன்பத்தை பார்த்து உன் கண்கள் கலங்கும் என் மகிழ்ச்சியை பார்த்து உன் முகம் மலரும் அம்மா நீயே என் உணர்வு

விண்மீன்கள் கூட உன் கண்களின் ஒளிக்கு ஈடாகாது அம்மா நீயே என் வானம்

உன் முகத்தில் காணும் தேவதையின் புன்னகை என் வாழ்வின் வெளிச்சம் அம்மா என்ற அழகே

பெற்றவளே என்று சொல்வதற்கு ஒரு வார்த்தை போதாது அம்மா என்ற சொல்லில் அன்பின் சாகரமே உள்ளது

உன் அன்பு மழையில் நான் நனைந்த குழந்தை உன் பாசக் கரங்களில் நான் தவழ்ந்த பிள்ளை அம்மா நீயே என் உலகம்

உன் கதைகளில் வளர்ந்தேன் உன் பாடல்களில் உறங்கினேன் உன் அன்பில் பிணைந்தேன் அம்மா நீயே என் கலை

நான் தவறு செய்தாலும் மன்னிக்கும் பெருந்தன்மை என் வெற்றியை உன் வெற்றியாக கொண்டாடும் பெருமை அம்மா என்ற அருமை

உன் விரல்களின் தொடுதல் காலத்தால் அழியாத ஆறுதல் உன் அரவணைப்பு மரணத்திலும் மறக்காத நினைவு அம்மா நீயே என் அடையாளம்

உன் கண்ணீரில் நான் உன் சிரிப்பில் நான் உன் மூச்சில் நான் உன் வாழ்வில் நான் அம்மா உன்னால் நான்

உலகத்தின் ஏழு அதிசயங்களை விட மகத்தான அதிசயம் நீ என் வாழ்வின் ஒளி விளக்கே அம்மா

அம்மாவின் கண்களில் தெரியும் மகத்துவம் ஒரு குழந்தையின் உலகம் முழுவதும் தெய்வத்தின் கருணையைவிட பெரிது

காலம் முழுவதும் காத்திருந்து எப்போதும் கைவிடாமல் உடன் பயணிக்கும் நிழல் நீ அம்மா

இரவெல்லாம் விழித்திருந்து இமைகள் கனக்க காத்திருந்து ஒரு புன்னகைக்காக உயிரை கொடுக்கும் தியாகி நீ

வறுமையின் நடுவிலும் வளமான அன்பை வழங்கி வாழ்வின் பாடங்களை கற்றுத் தந்த குரு நீ அம்மா

உன் கரங்களின் சுகம் போல் உலகில் வேறெங்கும் இல்லை அந்த ஸ்பரிசத்தில் அனைத்து நோயும் தீரும்

ஒரு துளி கண்ணீரில் ஆயிரம் கதைகள் சொல்லும் மௌனத்தில் கூட பேசும் அற்புத மொழி உன்னிடம் அம்மா

கடலின் ஆழம் போல் காலத்தின் நீளம் போல் அளவிட முடியாத உன் அன்பின் பெருமை

மழலை மொழியில் 'அம்மா' என்ற முதல் வார்த்தை இறுதி மூச்சில் கூட மறக்காத இனிமை

சிறகுகள் முளைக்காத போதும் உயரப் பறக்க கற்றுத் தந்த ஆசான் நீ அம்மா

வரலாறு புகழும் வீரர்களும் உன் காலடியில் வணங்கும் அற்புதமே அம்மா உன் மகத்துவம்

தென்றலாய் வருடும் உன் கரங்கள் சூரியனாய் சுடும் உன் கண்கள் நிலவாய் குளிரூட்டும் உன் புன்னகை

முள்ளில் கால் பட்டால் உன் நெஞ்சில் வலிக்கும் என் துன்பம் உன்னுள் ஓடும் அம்மா என்ற உறவின் ஆழம்

ஒவ்வொரு நாளும் அகராதியில் புதிய அர்த்தம் சேர்க்கும் அம்மா என்ற வார்த்தையின் பரிமாணம்

சுவாசத்தில் ஊறிய மணம் போல் சுமக்கிறேன் உன் நினைவுகளை நெஞ்சின் ஆழத்தில் அம்மா

பனிப்போர்வை போல் மூடிக்கொண்டு குளிரில் இருந்து காக்கும் நீயே என் வசந்தம் அம்மா

பூக்கள் உதிர்ந்தாலும் பூத்துக் குலுங்கும் மரம் போல் அனைத்தையும் இழந்தும் எனக்காக வாழும் அற்புதம் நீ

கவிதைகள் பல எழுதினாலும் அம்மா என்ற உணர்வுக்கு சொற்கள் போதாது உன் அன்பின் ஆழத்திற்கு

ஒரு சிறு முயற்சிக்கும் ஆயிரம் பாராட்டுகள் தரும் எங்கும் கிடைக்காத ரசிகை நீ அம்மா

அச்சம் என்பது நீங்க அரவணைப்பு என்னும் அணை கட்டி பாதுகாப்பின் உறைவிடமாக நிற்கும் கோட்டை நீ

புத்தகங்கள் கற்பிக்காத ஞானம் பள்ளிகள் போதிக்காத பாடம் அம்மா என்ற பல்கலைக்கழகத்தில் கற்றேன்

உன் அன்பு மருந்தில் உள்ளம் குணமாகும் உன் தாலாட்டில் நோய்கள் விலகும் அம்மா என்ற மருத்துவம்

கோவில் தேடி அலையும் முன் கண் முன்னே இருக்கும் தெய்வம் அம்மா என்ற அருள் வடிவம் நீ

காரிருளில் கைவிளக்காய் காலத்தில் கைத்தடியாய் கனவுகளில் கதைசொல்லியாய் அம்மா உன் முகங்கள் பல

வேர்கள் நீ இல்லாமல் விழுதுகள் நான் வளர்வேனோ அடித்தளம் நீ இல்லையேல் அடுக்குமாடி நான் நிற்பேனோ

கடலில் கலந்த உப்பு போல உன் அன்பு என்னுள் ஊறியது நதியில் கரைந்த தூசி போல உன் பண்பு என்னை வடிவமைத்தது

நான் தூங்க நீ விழித்திருந்த இரவுகள் எண்ணில் அடங்காதவை நான் சிரிக்க நீ தந்த தியாகங்கள் சொல்லில் அடங்காதவை

போருக்கு செல்லும் வீரனின் கவசமாய் இருக்கும் நினைவு நீ வாழ்க்கை என்ற களத்தில் வலிமை தரும் மந்திரம் நீ

வேரூன்றிய மரத்தின் வெம்மையான நிழல் போல எந்நேரமும் என்னைச் சூழ்ந்திருக்கும் அம்மா என்ற கருணை

ரத்தத்தில் ஊறிய ருசி போல உன் அன்பு என்னில் கலந்தது சுவாசத்தில் கலந்த காற்று போல உன் பாசம் என்னை நிரப்பியது

உன் கைகளால் அள்ளித் தந்த சோற்றில் உன் உழைப்பின் வியர்வை கலந்திருக்கும் அன்பின் சுவை அது அம்மா

பூமியில் காணும் புனிதம் அன்னையின் பாதங்கள் முத்தமிடும் இடமெல்லாம் தீர்த்தமாகும் அற்புதம்

நூறு வருட காலங்கள் கடந்தாலும் திரும்பிப் பார்க்கும் நினைவுகளில் அம்மாவின் கை பிடித்து நடந்த குழந்தைப் பருவம்

ஜனனங்கள் எத்தனை எடுத்தாலும் உன் அன்பின் மடியில் தான் தஞ்சம் அடைய வேண்டும் அம்மா என்ற கோயிலே

அகராதிகள் தேடும் அம்மா என்ற சொல்லுக்கு சரியான பொருளை காலங்கள் தேடுகின்றன

என் முதல் கண்ணீரை துடைத்தவள் நீ என் முதல் சிரிப்பை பதிவு செய்தவள் நீ எனக்கு நான் என்ற அடையாளம் தந்தவள் நீ

நிலத்தில் வீழ்ந்த போது தூக்கி நிறுத்தும் கைகள் வானத்தை அளக்க முயலும் போது ஊக்கம் தரும் வார்த்தைகள் அம்மாவின் பரிசுகள்

யுகங்கள் மாறினாலும் மாறாத ஒரே உறவு அம்மாவின் பாசம் உள்ளம் வற்றினாலும் வற்றாத ஒரே உணர்வு அன்னையின் அன்பு

திசைகள் ஆறும் நான் செல்ல வழி காட்டும் கலங்கரை விளக்கம் அம்மா உன் வார்த்தைகள் என் பயணத்தின் திசைகாட்டி

விண்ணில் பறக்கும் பறவைக்கு விழிகள் காட்டும் கூடு போல எத்தனை தூரம் சென்றாலும் இதயம் காட்டும் இல்லம் நீ

எழுத்துக்கள் அத்தனையும் இணைந்து எழுத முடியாத கவிதை நீ கவிஞர்கள் அனைவரும் சேர்ந்து வர்ணிக்க முடியாத அழகி நீ அம்மா

உதிரத்தில் இருந்து உருவான உறவு உயிரினும் மேலான பாசம் அம்மா என்ற சொல்லில் இல்லை எந்த மாசும்

விடிவதற்கு முன்னே விழித்தெழும் காவல் தெய்வம் உறங்கும் முன் நெற்றியில் முத்தமிடும் அன்பு தெய்வம்

மலையென வந்த சோதனைகளை மண்ணாக்கும் உன் ஆசிகள் வாழ்வின் வரைபடத்தில் வழிகாட்டும் உன் தடங்கள்

வாசல் நோக்கி வந்தால் உள்ளம் பூரிக்கும் கால் சத்தம் கேட்டதும் முகம் மலரும் அம்மா உன் காத்திருப்பில் ஆயிரம் அன்பு

குன்றுகளை பிளந்து குகைகளை உருவாக்கும் ஆற்றல் உனக்கு குளிரில் உன் மார்போடு சேர்ந்த போது புரிந்தது எனக்கு

தோல்விகளில் துவளும் போது தோள் கொடுத்தாய் வெற்றிகளை எட்டும் போது கை கொடுத்தாய் அம்மா உன் கைகளில் ஆசீர்வாதம் மட்டுமே

நேற்றும் இன்றும் என்றும் நீ ஒன்றே கொடுத்தும் கொடுத்தும் குறையாத உன் பாசம் அம்மா உனக்கு இணையாக யாருமில்லை

குழந்தையாய் இருந்த போது குடையாய் இருந்தவள் வளர்ந்த பின்னும் என் நிழலாய் தொடர்பவள் பாதி நான் என்றால் மீதி நீயே அம்மா

சிதறிய எண்ணங்களை சேர்த்து வைக்கும் திறமை சிதைந்த வாழ்க்கையை சீராக்கும் தெளிவு அம்மா உன் வார்த்தைகளில் வாழ்க்கையின் சாரம்

உடைந்த உள்ளங்களை ஒன்றாக்கும் அன்பு உறங்கா விழிகளின் கண்காணிப்பு அம்மா என்பது வாழ்வின் தூய்மை

உணர்வுகளின் தொடக்கமும் நீ உயிர்ப்பின் துடிப்பும் நீ அம்மா என்ற மந்திரத்தில் அனைத்து பிரபஞ்சமும் அடங்கும்

தெய்வம் தொழாமல் தினம் தொழுவது உன்னை தேவை தெரியாமல் நீயே அறிவது என்னை அம்மா உன் அருகாமையில் கோவிலின் புனிதம்

தவறிழைத்தாலும் திருத்தம் தரும் கரங்கள் சரியான பாதையில் செலுத்தும் வார்த்தைகள் அம்மா உன் அறிவுரைகள் இன்றும் என் வழிகாட்டி

மண்ணின் வாசம் போல் மறக்க முடியாதது மழையின் துளிகள் போல் குளிர்விப்பது அம்மா உன் சமையலின் மணமும் சுவையும்

வீட்டின் நாற்சுவர்கள் பேசும் உன் கதைகள் வீதிகளில் நடக்கும் போது துணைவரும் உன் படிப்பினைகள் அம்மா நீயே என் பாதுகாப்பு வலயம்

செடியாய் தோன்றி மரமாக வளர்வது உன் காரணம் சிறகடித்து பறக்க கற்றுக்கொடுத்தது உன் பயிற்சி அம்மா நான் பெற்ற அதிர்ஷ்டம் நீயே

பொங்கி வரும் கண்ணீரை புன்னகையால் மறைப்பவள் பொறுமையின் சிகரமாய் பொலிந்து நிற்பவள் அம்மா என்ற தூண் இல்லையேல் வாழ்வு சாய்ந்திடும்

தனிமையில் துணையாய் நிற்கும் தாய் மனம் தளர்ச்சியில் துணிவூட்டும் தாய் மொழி தவறுகளை மறந்து மன்னிக்கும் தாய் நெஞ்சம்

நீர் இல்லா மலரைப் போல வாடும் நாட்களில் நிலவு போல் வந்து ஒளியூட்டும் உன் முகம் அம்மா நீயே என் வாழ்வின் பொன்னொளி

கொடுக்கும் கைகளின் பரிசு பெறும் கைகளை விட புனிதம் தருவதையே சுகமாய் கருதும் தாய்மையின் இரகசியம் அம்மா உன் தியாகம் தான் எங்கள் வாழ்க்கை

வேரற்ற மரம் நிற்குமா வெயிலற்ற வானம் ஒளிருமா அம்மா இல்லா வாழ்க்கை என்பது செடியில்லா பூமி

நிலவு தொடுவது போல் வருடும் உன் விரல்கள் நீர் நிறைந்த மேகம் போல் நெகிழும் உன் விழிகள் அம்மா உன் அழகு ஆன்மீகத்தின் அழகு

நம்பிக்கை இழக்கும் போது நாணயமாய் வழிகாட்டும் நடக்க முடியாத போது நடத்திச் செல்லும் அம்மா உன் கருணை நிலவின் ஒளி போன்றது

இல்லம் நிறைய ஒலிக்கும் உன் பாடல்கள் இதயம் நிறைய நிற்கும் உன் அறிவுரைகள் அம்மா உன் பெயரில் எனக்கு ஆயிரம் வாழ்க்கை

பனித்துளி போல் குளிர்ந்த உன் ஸ்பரிசம் பனிமலை போல் உயர்ந்த உன் அன்பு அம்மா உன்னால் தான் இந்த வானம் அழகானது

காற்றில் அடிபட்டாலும் காய்ந்து போகாத விளக்கு காலம் மாறினாலும் மாறாத அன்பின் அடையாளம் அம்மா நீயென்றும் என் நித்திய ஒளி

உணவுடன் உணர்வுகளும் ஊட்டுவாய் உடலோடு உள்ளத்தையும் வளர்ப்பாய் அம்மா உன் படைப்புகள் அனைத்திலும் உன் தனித்துவம்

இரவின் நடுவில் விழித்தெழுந்து இதமாய் நெற்றியில் தொட்டு பார்க்கும் அம்மா உன் அக்கறையில் தெரியும் பரிபூரண அன்பு

மழையில் நனையாமல் காக்கும் குடை நீ மலைபோல் வந்த சோதனைகளில் துணை நீ அம்மா உன் பாதுகாப்பில் எந்த ஆபத்தும் நெருங்காது

முகத்தில் இருக்கும் கவலையை கண்டறியும் கண்கள் முடிவெடுக்க திணறும் போது வழிகாட்டும் ஞானம் அம்மா உன் வாசம் வீசும் இடமெல்லாம் சொர்க்கம்

சூரியன் எப்படி பூமிக்கு ஒளியோ அப்படித்தான் அம்மா நீ எனக்கு உன் அன்பின் வெப்பத்தில் உருகும் எல்லா பனிக்கட்டிகளும்

கரும்பு போல் இனிக்கும் கனிவு கருணை மழை பொழியும் விழிகள் அம்மா உன் உள்ளத்தின் தூய்மையில் என் வாழ்வு புனிதம்

எத்தனை மலைகள் தாண்டினாலும் எத்தனை கடல்கள் கடந்தாலும் அம்மா உன் நினைவுகள் எப்போதும் என்னோடு வரும்

மொட்டாய் இருந்த என்னை மலராக்கினாய் வெறும் கல்லாய் இருந்த என்னை சிற்பமாக்கினாய் அம்மா உன்னால் தான் என் அழகு பூரணம்

அவமானங்களை தோல்விகளாக்கும் திறன் அடிபட்ட இடத்தில் தடவி ஆற்றும் அன்பு அம்மா உனக்கு பிறகு எதுவும் என்னை துன்புறுத்தாது

அன்பின் அகராதியில் முதல் வார்த்தை அம்மா ஆதரவின் அடையாளத்தில் முதல் பெயர் அம்மா உன் பிரசன்னமே என் பிரார்த்தனை

பகலெல்லாம் உழைத்து இரவெல்லாம் கவலைப்பட்டு என் வாழ்க்கை ஒளிர அயராது உழைக்கும் தீபம் நீ அம்மா

மரணமற்ற உறவு உன்னோடு மட்டுமே மாறாத அன்பு உன்னிடம் மட்டுமே அம்மா என்ற சொல்லுக்கு அளவில்லை அர்த்தங்கள்

கடவுள் எனக்கு கொடுத்த பரிசு நீ காலம் என்றும் கொண்டாடும் ஆச்சரியம் நீ அம்மா உன் பிரம்மாண்டம் என் சிறிய வார்த்தைகளில் அடங்காது

மடியில் தலைவைத்து உறங்கும் போது மகிழ்ச்சியின் உச்சத்தை உணர்ந்தேன் அம்மா உன் தொடுதலில் இறைவனின் ஆசீர்வாதம்